تهیه نانولیپوزوم پلیمری حاوی داروی حساس کننده نوری متیلن بلو و ارزیابی پایداری، توزیع زیست‏شناختی و رها‏سازی دارو با تابش امواج فراصوتی یک مگاهرتز

هدف: در این مطالعه استفاده از لیپوزوم پلیمری برای کپسوله کردن دارو و رها‏سازی داروی متیلن بلو به دنبال تابش امواج فراصوتی ارزیابی شده است. مواد و روش‏ها: در این مطالعه متیلن بلو داخل نانولیپوزوم پلیمری قرار داده شد و توزیع ذرات به روش تفرق دینامیکی نور بررسی شد. پس از بررسی میزان کپسوله شدن دارو و پایداری نانودرات به روش فلورومتری، توزیع زیست‏شناختی دارو در بافت‏های موش با تومور آدنوکارسینوما برآورد شد. همچنین میزان رها‏سازی دارو به دنبال تابش امواج فراصوتی 1 مگاهرتز و با شدت 2 وات بر سانتی‏متر مربع به روش فلورومتری ارزیابی شد. نتایج: نتایج اندازه‏گیری نشان داد که قطر نانوذرات ساخته شده در حدود 49/4±19/66 نانومتر قرار دارد و میزان داروی محبوس شده در آن 47/3±21/65 درصد است. همچنین پایداری نانوذره محتوی دارو با گذشت زمان کاهش می‏یابد. نتایج توزیع زیست‏شناختی نشان داد که میزان داروی استخراج شده از تومور در گروه تزریق داروی محبوس شده در لیپوزوم از تزریق داروی محلول آزاد به طور معنی‏داری بیشتر است (05/0p5 دقیقه، میزان رهایش دارو از نانوذرات 3/8±8/51 به‏دست آمد. نتیجه‏گیری: نانوذرات پلیمری ساخته شده برای کپسوله کردن داروی حساس کننده متیلن بلو مناسب است. با تابش امواج فراصوتی تک فرکانس 1 مگاهرتز، توانایی رهایش دارو افزایش می‏یابد.